Miasto słońca, David Levien

tytuł oryginału: City of the Sun, 2008

tłumaczenie: Rafał Linkiewicz

wydawnictwo: Papierowy księżyc, 2009

ISBN: 9788361386001

liczba stron: 372

"Mamusiu wezwij hydraulika, zniknąłem. Zniknąłem w odpływie..."

Piotrek napisał w swojej recenzji tej książki o syndromie jeszcze jednego rozdziału. Nie, nie kłamał. Książka właściwie czyta się sama. Ze mną to było tak: przekopanie kawałka ogrodu, przerwa na papierosa i kilka rozdziałów. Posianie dwóch grządek, przerwa na papierosa i kilka rozdziałów. Z uporem maniaka wypełniałam obowiązki, by jak najszybciej znów znaleźć się w świecie przedstawionym przez Leviena, co muszę zaliczyć jako kolejny plus - wydajność mojej pracy rośnie wprost proporcjonalnie do niecierpliwości, by wreszcie wrócić do lektury :) I teraz, w piątek wieczorem, gdy odłożyłam już przeczytaną książkę na bok, zapaliłam papierosa i piszę tę recenzję słuchając radia, uśmiecham się od ucha do ucha. To naprawdę świetna książka. 

Dzięki, Piotrek ;)

"Matki wiele rzeczy czują szybciej"

Poznajemy przyjemnego czternastolatka, Jamiego Gabriela, podczas porannych przygotowań do pracy - chłopak przed szkołą rozwozi gazety. Nastolatek wsiada na rower, zarzuca sobie torby z gazetami na ramiona i jedzie... prosto w ręce porywaczy. To Carol, matka chłopaka, pierwsza przeczuwa, że coś się stało. Coś bardzo, bardzo złego.

Po kilku dniach policja wciąż nie ma żadnych tropów. Nie było żądania okupu. Nigdzie nie ma śladu chłopca. Policjanci mydlą zrozpaczonym rodzicom oczy, ale ostatecznie wzruszają ramionami.

"Czasami ojcowie wolą nie wiedzieć"

Paul, w skrajnej już desperacji, po trzynastu miesiącach od zaginięcia syna, zwraca się o pomoc do Franka Behra, prywatnego detektywa, eks-gliny. Behr (z początku niechętnie) przyjmuje zlecenie. On jeden zajdzie znacznie dalej, niż wszyscy policjanci, którzy obiecali Gabrielom pomoc razem wzięci. 

Nie chcę zdradzić zbyt wiele, więc dodam jedynie, że ta z pozoru beznadziejna sprawa doprowadzi Paula i Franka do grubszej afery, w której będą mieli do czynienia ze złem, które ewoluowało na wyższy poziom. 

"Miasto Słońca" to rewelacyjne połączenie powieści sensacyjnej, thrillera, kryminału, powieści szpiegowskiej i... obyczajowej. Obok wartkiej akcji płyną leniwym nurtem wątki poboczne: rozpacz rodziców, mroczna historia detektywa, obiecująca randka i przykry, powolny rozpad małżeństwa. W pewnym momencie odkrycie, co się stało z Jamiem, staje się obsesją Paula, a i Carol potrzebuje jakiegoś closure. Rodzice są przekonani, że chłopiec nie żyje. Ale potrzebują pewności i wiedzy, co się z nim właściwie stało. Dotarli już do tego miejsca, w którym każda wiadomość jest darem, nawet ta najmroczniejsza.

Doprawdy nie wiem, co jest tak wybitnego w tej powieści. Scenariusz - przyznaję, dość hollywoodzki, finał - dość pospieszny, cała fabuła - dość wtórna. Może fakt, że przez pryzmat samego śledztwa poznajemy bliżej samego detektywa, który jest istotnie najciekawszą postacią powieści, a porządne tło obyczajowe pozwala na maksymalne wczucie się w historię. Dopingujemy bohaterom, trzymamy za nich kciuki, śledzimy ich losy z wypiekami na twarzy. Podejrzewam, że to właśnie treść, sposób prowadzenia akcji, lekkie pióro autora sprawiają, że nie można się od książki oderwać. W każdym razie ja nie mogłam, a napięcie... jak to się mówi? Można było je nożem kroić? ;) Nawet jeśli się tak nie mówi, to z pewnością podczas czytania "Miasta Słońca" napięcie nie odpuszczało ani na momencik, na stronę, ani nawet na maleńki akapicik ;)

"Miasto Słońca to trzymający w napięciu thriller w stylu Dennisa Lehane'a i Michaela Connelly'ego, polecany przez samego Harlana Cobena"

Czy thriller to nie wiem. Ale choć raz okładka nie kłamie. 

Tytuł ten pojawił się na liście 225 najlepszych kryminałów ever - chyba wiadomo, kto go tam umieścił ;) I słusznie!

David Levien

David Levien jest scenarzystą, który ma na koncie takie cuda jak Oceans' Thirteen, Hazardziści czy Ława Przysięgłych, a "Miasto Słońca" to jego literacki debiut.

Proszę państwa, to ja poproszę same takie debiuty.