Błysk rewolwru, Wisława Szymborska

"Nagrobek"

Tu leży staroświecka jak przecinek
autorka paru wierszy. Wieczny odpoczynek

raczyła dać jej ziemia, pomimo że trup

nie należał do żadnej z literackich grup.

Ale też nic lepszego nie ma na mogile

oprócz tej rymowanki, łopianu i sowy.

Przechodniu, wyjmij z teczki mózg elektronowy

i nad losem Szymborskiej podumaj przez chwilę.

Pani Wisława Szymborska (02.07.1923 - 01.02.2012)  zawsze była w ścisłej czołówce moich najukochańszych poetek. Uwielbiam twórczość tej niezwykle charyzmatycznej, ironicznej i wyjątkowo dowcipnej Noblistki (1996). Zatem nie muszę nikomu mówić, jak wielką przyjemnością było dla mnie zaznajomienie się z "Błyskiem rewolwru", pośmiertnie wydanym... no właśnie, czym? Czym jest "Błysk rewolwru"?

To zbiór niepublikowanych dotąd dzieł i dziełek poetki, a także... prozy. Tak, pani Wisława Szymborska raz kiedyś zabawiła się prozatorsko. Efektem tej zabawy jest tytułowy "Błysk rewolwru", który, nota bene, jest pozycją całkowicie adekwatną do tematyki mojego bloga. Ten krótki utwór prozatorski jest... kryminałem. Czy może - kryminałkiem. Spisany w roku 1935 jest tutaj, w tej publikacji, przytoczony dosłownie w postaci skanu, niestety - nie w całości, gdyż kilka stron wykradł czas - ale jest! I wiecie, co? Jak dobrze, że pani Szymborska skupiła się na poezji.... ;)

Mamy tu moskaliki. Limeryki. Anatomię książki telefonicznej. Słownik wyrazów obelżywych. Wpisy z pele-mele. Altruitki. Liściki. Epitafia. Rysunki. I znacznie, znacznie więcej.

Wspaniały wstęp Bronisława Maja, choć dla laika może się wydać mocno zakręcony poetycko, idealnie pasuje do zbiorku. Piękne wydanie, piękny format, piękne utwory i ogromny żal, że ta kobieta już nic nam nie napisze. 

"Błysk rewolwru" jeszcze bardziej przybliża tę wyjątkową i wszechstronną osobę, obdarzoną niebagatelnym talentem i wyjątkowo ciętym, inteligentnym dowcipem. Pani Szymborska zawsze śmiała się konwenansom w twarz, w swojej poezji wyrażała zgryzoty całego pokolenia i... je wyśmiewała. 

Potrafiła pisać z przymrużeniem oka o niezbyt poważnych sprawach, pięknie zaś o tych najważniejszych - miłości, przyjaźni, samotności, życiu i śmierci. Z samej siebie wiecznie się śmiała, nie przejmowała się błahostkami, wynajdywała w każdym aspekcie życia choć maleńki pierwiastek dobra. Wyciągała z rzeczy prozaicznych czar, niczym magik wydobywający królika z kapelusza. Czarowała słowem. Nie bała się prostoty, przez co jej twórczość paradoksalnie tym silniej trafiała w czytelnika. Budowała słowami swoją sławę, swoją nieśmiertelność. Pomimo, że nie ma jej już wśród nas, tak naprawdę - wciąż jest.

Nie wiem, czy kiedykolwiek będziemy mieli jeszcze Taką Poetkę. Czy będzie ktoś równie niegrzeczny w swojej grzeczności, równie uszczypliwy, równie błyskotliwy i równie szymborski. Takich Poetów już nie ma. Wisława Szymborska nie tylko zgrabnie poruszała się po absolutnie każdej formie poetyckiej ekspresji, ale i w każdej z tych form zostawiła coś specjalnego. Coś od siebie, nie do podrobienia - markę. Nawet w tekstach nieukończonych, krótkich notatkach, zapiskach przebija geniusz. Dla mnie osobiście ta publikacja to nie lada gratka. 

"W Wisławie Szymborskiej Szwedzka Akademia chce uhonorować przedstawicielkę niezwykłej czystości i siły poetyckiego spojrzenia. Poezji jako odpowiedzi na życie, sposobu na życie, pracy nad słowem jako myślą i wrażliwością. Wiersze Wisławy Szymborskiej to perfekcja słowa, wysoce wycyzelowane obrazy, myślowe allegro ma non troppo, jak nazywa się jeden z jej wierszy. Jednak ciemności, której nie ulegają one bezpośrednio, wyczuwa się w nich tak, jak ruch krwi pod skórą"                                   (Laudacja Noblowska)

"Błysk rewolwru" to tomik-nietomik, ostateczny zamknięty nawias, epitafium albo może nawet pośmiertny żart, mrugnięcie okiem, ostatni psikus naszej Noblistki. Mam ogromną nadzieję, że jeśli niebo istnieje, to Wisława Szymborska czyta tam swoje wiersze. W inne niebo ani nie jestem skłonna, ani nie mam ochoty uwierzyć. 

aut. plakatu: http://www.katarzynasliz.com/
Kliknij, aby powiększyć

Biblioteka Gazety Wyborczej

wydawnictwo: Agora, 2013

ISBN: 9788326812484

liczba stron: 142

Ostatni wiersz Wisławy Szymborskiej przed śmiercią