Twój cień, Jeffery Deaver

"Są też stalkerzy erotomani [...], przeważnie źle interpretują jakiś nieważny, kompletnie niewinny incydent i nabierają przekonania, że obiekt ich obsesji także ich kocha, lecz jest zbyt nieśmiały lub zamknięty w sobie, by odwzajemnić ich uczucia"

Kayleigh Towne to słynna piosenkarka country. Śliczna, młoda, utalentowana - poznaje wszystkie aspekty sławy, łącznie ze stalkingiem. Edwin to jej cień. Zafascynowany Kayleigh pisze do niej listy miłosne, śledzi jej ruchy i wie o niej absolutnie wszystko. Przekonany, że Kayleigh odwzajemnia jego uczucia (w końcu podpisała automatyczną odpowiedź mailową formułką "XO", oznaczającą hugs & kisses), nie daje dziewczynie spokoju. Przesiaduje pod jej domem, wysyła prezenty, stara się być zawsze tam, gdzie ona. Niestety, nigdy nie groził piosenkarce, więc w świetle prawa jest po prostu natrętnym fanem. Do czasu, gdy zostaje zamordowany w bestialski sposób Bobby, pracownik techniczny zespołu, a sprawca daje do zrozumienia, że zbrodnia jest teatralnym performance'm jednej z piosenek Kayleigh.

Wychodzisz na scenę i śpiewasz piosenki.

Co się może nie udać? Wszyscy uśmiechnięci.

Nawet się nie obejrzysz, a machina ruszy

I każdy zechce dostać cząstkę twojej duszy.

Kathryn Dance, specjalistka od kinezyki i agentka CBI wraz z gliniarzami niewielkiego Fresno będą musieli bardzo się postarać, by schwytać mordercę, nim dojdzie do kolejnej tragedii. Niestety, nie zdążą - kolejne osoby z otoczenia Kayleigh będą ginąć, a stalker wciąż będzie nieuchwytny...

"Nigdy nie wiadomo, gdzie znajduje się stalker. Może daleko. Może pod twoim oknem"

"Twój cień" to przyjemne czytadło. Bardzo w stylu Deavera - rzeczowość ozdobiona szczyptą faktów dotyczących muzyki country, ciekawi bohaterowie i interesujące śledztwo, a także makabryczny modus operandi sprawcy. Napomknięcie o Lincolnie Rhyme, znanym z innego cyklu autora, przyjemne; naprawdę bardzo się ucieszyłam, gdy Lincoln 'wszedł do gry'; choć na momencik, to jednak wraz ze swoją błyskotliwością i ironią ("rozrabia jak pijany zając") tchnął w powieść nieco sentymentu. 

I patrzy tak smutno, i prosi tak czule
- czy może odmówić, czy może nie ulec?
Lecz myśli czasami w tych dniach najczarniejszych:
To mój pan Jutrzejszy, gdzie jest pan Dzisiejszy?

Często tak jest, że gdy autor sam sobie postawi wysoko poprzeczkę - wówczas, jeśli zejdzie poniżej pewnego poziomu, to choćby nie wiem jak dobra była książka, to czytelnicy będą kręcić nosem. Ja pokręciłam, ale tylko troszkę. Ostatecznie jednak jestem bardzo zadowolona tą lekturą, choć wiem, że Deavera stać na więcej. Niemniej nawet nie wiem, do czego mogłabym się przyczepić. Spędziłam z tą powieścią kilka godzin i był to przyjemnie spędzony czas. Podobała mi się lekkość, z jaką powieść została napisana - dzięki temu książka właściwie czyta się sama. Krótkie rozdziały aż się proszą, by je czytać, przez co tym trudniej się oderwać od książki (jeszcze jeden rozdział). Mimo to, ja wciąż poszukuję czegoś w rodzaju "Kolekcjonera kości", a tu kilku rzeczy zabrakło. Tylko w tym przypadku to jak pić doskonałe piwo, które ma jednak odrobinkę za mało bąbelków.

To fast-food w świecie książek - bardzo przyjemny, lekki i relaksujący. Doskonałe wejrzenie w świat celebrytów, strachu, niechcianej popularności i ciągłej presji medialnej. Nieuchwytny zabójca, liczne konflikty, skrupulatnie zarysowane tło obyczajowe to tylko kilka zalet powieści. Jeśli szukacie czegoś w stylu classic Deaver, z zagmatwaną fabułą, zaskakującym zakończeniem i wodzącą za nos intrygą, to gorąco polecam "Twój cień". 

XO, Paula ;)

tytuł oryginału: XO, 2012

tłumaczenie: Maciejka Mazan

wydawnictwo: Prószyński i s-ka, 2012

ISBN: 978-83-7839-376-4

liczba stron: 455

To jest notka - widmo ;)